تاثیر رقم گوجه فرنگی و نسل آزمایشگاهی روی مراحل نابالغ شب پره ی مینوز گوجه‌فرنگی Tuta absoluta (Meyrick) (Lep.: (Gelechiidae

نوع مقاله : مقاله تحقیقی

نویسندگان

گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه مراغه

چکیده

شب­پره مینوز گوجه­فرنگیTuta absoluta (Meyrick)(Lep.: Gelechiidae) یکی از آفات کلیدی مزارع گوجه­فرنگی می­باشد. با توجه به انتشار سریع این آفت در اکثر مناطق کشت گوجه­فرنگی ایران و پتانسیل خسارت­زایی بالای آن، لزوم اجرای تحقیقات آزمایشگاهی و شناخت ویژگی­های زیستی این حشره بیش از پیش نمود پیدا می­کند. برای اجرای مطالعات آزمایشگاهی، بهینه­سازی روش پرورش آزمایشگاهی این آفت جهت تشکیل کلنی آزمایشگاهی ضروری بنظر می­رسد. در بررسی حاضر طول مراحل نابالغ شب پره مینوز و درصد بقای مراحل در سه نسل متوالی اول، دوم و سوم آزمایشگاهی و همچنین روی سه رقم متداول گوجه فرنگی ATABAY، CLUSE و PRENSES با استفاده از برگ بریده از ارقام کاشته شده در گلخانه در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که طول کل مرحله نابالغ (تخم تا حشره کامل) طی سه نسل پرورش آزمایشگاهی افزایش یافت. از بین ارقام مورد بررسی رقم ATABAY دارای بیشترین طول دوره نابالغ بود. بیشترین درصد بقای تخم، لارو و شفیره به ترتیب مربوط به نسل اول، سوم و دوم و در بین ارقام مورد بررسی به ترتیب مربوط به ارقام ATABAY، ATABAY و PRENSES بود. یافته­های حاضر تاثیر افزایش نسل و رقم گوجه فرنگی را روی مراحل نابالغ شب­پره مینوز گوجه­فرنگی موثر دانسته و این ملاک می­تواند در استفاده از کلنی­های آزمایشگاهی در انجام آزمایش­های سم­شناسی، اکولوژی و غیره مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها