گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
چکیده
زمانیکه یک شکارگر امکان گزینش بین دو یا چندگونه طعمه را دارد، اغلب یکی از آن گونهها را نسبت به دیگری ترجیح میدهد. بنابراین، آگاهی از ترجیح غذایی یکی از شاخصهایی است که در بررسی کارآیی و انتخاب دشمنان طبیعی باید مورد توجه قرارگیرد. در این پژوهش، ترجیح غذایی لاروهای سنین سوم و چهارم و افراد ماده بالغ Hippodamia variegata Geoze نسبت به شته روسی گندم، Diuraphis noxia Mordvilko پرورش یافته روی سه رقم مقاوم (امید)، نیمه مقاوم (بک کراس) و حساس (سرداری) گندم مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ترجیح از شاخص بتای منلی استفاده شد. نتایج نشان دادکه مرحله زیستی شکارگر و سطح مقاومت گیاه میزبان آفت روی ترجیح غذایی موثر هستند و با بالا رفتن سن شکارگر بروز ترجیح ملموستر میشود. کفشدوزک H. variegata بیشترین ترجیح را نسبت به شته پرورش یافته روی رقم امید و کمترین ترجیح را نسبت به شته پرورش یافته روی رقم سرداری نشان داد، به طوری که در بالاترین تراکم، میزان شکارگری برای کفشدوزک ماده بالغ با تغذیه از پوره سن سوم شته روسی، روی رقم امید، بک کراس و سرداری، بهترتیب 06/1±89/73، 61/1±15/ 67 و 05/2±18/37 و مقدار شاخص منلی بهترتیب 009/0±456/0، 013/0±379/0 و 018/0±165/0 بدست آمد، درحالی که این شاخص برای لارو سن سوم کفشدوزک به ترتیب 017/0±425/0، 013/0±372/0 و 016/0±202/0 محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که کفشدوزک H. variegataتمایل بیشتری به تغذیه از شتههای تغذیه کرده از رقم مقاوم دارد که در تدوین برنامه مدیریتی آفات میتواند بسیار مهم باشد.
)